Μιλώντας από την κερκίδα σε ένα παιδί…

Άρθρο του Νίκου Παπαστεφανάτου στην Αθλητική εφημερίδα "Match Αχαΐας"

Προχθές το μεσημέρι βρέθηκα σε δύο αγώνες Παιδικού πρωταθλήματος και μετά την ολοκλήρωσή τους, δύο νεαροί παίκτες τοπικής ομάδας, θέλησαν να μου μιλήσουν. 

Δεν θέλησαν μάλιστα να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, αλλά θεωρώ πως δεν έχει και τόσο σημασία ποιοι παίκτες ήταν. 

Ο λόγος που μου μίλησαν ήταν ένας και μοναδικός. Οι γονείς. Οι κριτές των πάντων. 

Μου έλεγε ένα από τα δύο παιδιά ότι: Έχουμε πρόβλημα με τους γονείς που μας χαλάνε την ψυχολογία. Αν δεν το καταλάβουν από μόνοι τους ότι μας κάνουν κακό ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ». 

Τα παιδιά να ξέρετε, λένε πάντα την αλήθεια, δεν θα πουν ψέματα. Και το παιδί αυτό το πιστεύω. Όχι γιατί έτυχε να ήμουν παρών σε ένα ακόμη ξέσπασμα γονιών, απλά νιώθω ότι μου λέει αλήθεια. 

Είναι πολύ άσχημο λοιπόν οι γονείς να ξεσπάνε σε 14χρονα παιδιά, απαιτώντας τους να γίνουν οι παικταράδες του PlayStation. 

Εξάλλου, έχουν προπονητή να τους καθοδηγεί. Δεν είστε εσείς οι κριτές των πάντων και κάνετε μεγαλύτερο κακό στα παιδιά, απ’ όσο φαντάζεστε. 

Όλα θέλουν τον τρόπο τους. 

Ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα, η ουσία είναι να παίζουν τα παιδιά σας, όχι αν θα κάνουν σωστή πάσα. 

Αφήστε την δουλειά του προπονητή σε αυτούς που ξέρουν….