Άρθρο: Οι μεταγραφές που τρελαίνουν τα παιδιά

Αρθρο του Νίκου Παπαστεφανάτου (εφημερίδα Match Αχαΐας) 

Έχω δει τα τελευταία χρόνια παίκτες που ενώ διαθέτουν όλο το πακέτο να κάνουν καριέρα, επιστρέφουν μετά από χρόνια στην πόλη τους, πλήρως απογοητευμένοι, χωρίς χαρτί στο χέρι τους από το σχολείο διότι το έχουν παρατήσει και μην έχοντας δουλέψει στις αδυναμίες τους.

Αν νομίζουν κάποιοι ότι επειδή μεταγράφονται σε μικρή ηλικία σε μεγάλες ομάδες της Αθήνας και της περιφέρειας, πέτυχαν κιόλας στην ζωή τους, τότε είναι βαθιά νυχτωμένοι. Τους τρελαίνει η μεταγραφή. 

Δεν είναι τόσο εύκολο να παίξεις μπάλα αυτή την εποχή και να εξασφαλίσεις παράλληλα και το μέλλον σου. 

Μια μεταγραφή μπορεί να γίνει στον ΠΑΟ ή στον Ολυμπιακό. Το μετά όμως ; 

Θα είναι μια ζωή στην σκιά της καριέρας που δεν έκαναν ποτέ και θα συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τους υπόλοιπους παίκτες.

Πραγματικά αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι μεταξύ τους οι παίκτες έχουν μια άτυπη κόντρα. Δεν γνωρίζω τον λόγο, αλλά ο καθένας έχει τη δική του πορεία. 

Σαφώς και όταν υπέγραφαν σε μικρή ηλικία, δεν τους έλεγε κανείς τους κινδύνους που θα έρθουν. Τώρα χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. 

Πρέπει να μαθαίνουμε στα παιδιά από μικρή ηλικία ότι μια μεταγραφή στην μπάλα δεν μπορεί να αξιοποιηθεί εφ’ όρους ζωής…